Şehid Fehmeddin Hoca – Yoldaki İşaretler

Fehmeddin Hoca, Bitlis Tatvan’da doğdu. Babası kendisi küçükken vefat etti. Daha sonra İstanbul’a geldi. 12 yaşlarında kendisini İslami çalışmaların içerisinde buldu. Bir yandan da rızkını temin etmek için çalışıyordu. Kendisi o yaşlarda ilim okumaya karar vermişti. Bu konuda
kendisine yardımcı olabilecek bir ağabeye bu isteğini söylemişti. O da Fehmeddin Hoca’yı bir medreseye yönlendirmişti ama kendisini kabul etmediler. Buna çok üzülmüştü ve kendisini yönlendiren ağabeye durumu anlatınca şu nasihatı almıştı:”Sen Allah!a tevekkül et, Allah azze
ve celle senin yolunu açacaktır.” Gerçekten Allah onun yolunu açmıştı.
Şöyle ki, kendisinin anlattığına göre o gece teheccüde kalkıyor sonra elini açıp rabbine dua ediyor ve hüngür hüngür ağlıyor. Ve ertesi gün ona sebebini bilmediği bir şekilde medreseye gelebileceği söyleniyor. 10 küsür yıllık ilim hayatı da böyle başlıyor.

Fehmeddin hoca bir gün okuduğu bir kıssadan çok etkilenir ve onu çevirmek ister. Çevirdikten sonra da önüne ve arkasına başka yaşanmış kıssalar eklemek ister böylece bir kitapçık haline gelir. Çevirdiği kıssa ‘’Ebu Kudame’’ kıssası olarak bilinen kıssadır. Kitabın ismini de ‘’Şehid oğlu Şehid’’ koyar. Kendisinin ve bu kitabın vesilesiyle nice kişilere Allah Subhanehu ve Teala hidayet etti.

Uzun uzun cihadı anlattığı ‘’Yoldaki İşaretler’’ dersinde – ki bu ders toplam 4 sürmüştür ve internet ortamında mevcuttur – belirttiği gibi hiçbir zaman cihad ettiğine inanmıyordu, davet yapmakla cihadı karıştırmıyordu. Şeyh Abdullah Azzam’ın şu sözünü söylüyordu :
‘’Malikiler, Hanbeliler, Hanefiler, Şafiiler ittifakla belirtmişlerdir ki, Allah yolunda cihad demek cephede silahın tetiğine basmak demektir.’

Allah, kendisine Afganistan’da cihad etmeyi nasip etti. Bazı sebeplerden dolayı Türkiye’ye dönmek zorunda kaldı. Davet çalışmalarına bıraktığı yerden devam etti. Bir kardeş cihad hakkında fikrini sorduğunda; ‘’sen hiç aşık oldun mu, eğer olmamışsan ne kadar anlatsamda
anlamazsın’’ diyordu. Fehmeddin hoca aşık olmuştu bir kere. Kalbi Allah yolunda cihad aşkı ile atıyordu. İlk fırsatta tekrar Afganistan’a gitmeyi denedi ama giremeden geri döndü. Hiçbir zaman yılmadı, ümidini kaybetmedi. Etrafındaki bazı kişiler, ‘’senin burada kalıp davet çalışması yapman gerekiyor’’ diyordu. Fehmeddin hoca onlara nebevi hareket metodunu hatırlatıp, davet, hicret ve cihad diyordu. Fehmeddin Hocayı tanıyan herkes onun davet çalışmasını hakkıyla yerine getirdiğine şahitlik yapabilir. Allah yolunda; ilim ve davet için defalarca hicret
de yapmıştı. Sıra cihada gelmişti. Çünkü o anlattıklarıyla amel eden bir müslümandı. Herkese anlattığı davet, hicret ve cihad metodunun son kısmını uygulamak istiyordu. Bu sebeple 2012 nin Ocak ayında 3. Kez düştü Afganistan yollarına.

Ve Mart 2012 ayında Afganistan’da ABD’nin insansız hava aracından attığı bombalarla
paramparça olarak inşallah şehid oldu. Şehid olduğunda 29 yaşındaydı. O gençliğini, hayatını Allah’ın yolunda hiç düşünmeden harcadı ve Rabbine verdiği sözde durarak O’na kavuştu. Allah bize de onun gibi bir son nasip etsin ve bizi Firdevsinde buluştursun… Amin.